Was ik weer….

Tjonge jonge … Ik kan jullie zeggen… Het is moeilijk om vaak hier wat te schrijven maar nu heb ik weer wat.. .Een korte samenvatting van de afgelopen dagen…

Ik heb mijn eerste prikjes g ehad. Tjonge… Dat deed zeer. Gaat die mevrouw zomaar opeens een naald in me stoppen.. alsof dat niet zeer doet… Maar goed ik heb het gelukkig overleefd. Ik ben niet ziek geworden (dat kan namelijk) en alles gaat goed met me.

Ik heb ook een aantal dagen een huil bui gehad. Elke keer was ik zo moe maar ik kon niet slapen. Het lukte me gewoon niet. Dus wat doe je dan… Inderdaad… HUILEN. Dus dat heb ik lang en luidruchtig gedaan want tja papa en mama moeten wel merken dat ik huil natuurlijk. Papa heb ik een aantal keer horen zeggen dat het kon liggen aan de voeding en heeft tegen mama gezegd dat hij weer wou dat ik de oude voeding kreeg. Nu heb ik er geen last meer van en ik poep me een ongeluk :D…

Vandaag ben ik met mama naar Rafa toe. Rafa is de oppas. Volgende week donderdag mag ik voor het eerst naar haar toe een hele middag. Hihi ik heb er best zin in moet ik zeggen. Mama gaat weer werken en ik…. ik ga gewoon door met wat ik doe.
Ik hoop dat Rafa een beetje lief is maar dat zal vast wel anders brengen papa en mama mij daar niet naartoe natuurlijk.

Nou ik denk dat het zo wel weer was…

Tot zover… Tot de volgende keer.


Geplaatst

in

door

Tags:

Reacties

Eén reactie op “Was ik weer….”

  1. Oma Astrid

    Nou lieve meid, laat jij maar lekker aan iedereen horen dat je er bent. Huil maar lekker.
    Tja die prikjes zijn ook niet voor de poes. Kan me voor stellen dat het zeer deed maar lieverd ze beschermen je tegen heel veel narigheid en dan is een beetje au niet erg. Wat een mooie naam heeft jou oppas!! Rafa…………..enne als ze niet lief genoeg is zeg je het maar tegen oma oke? Dikke kus en tot snel